زردیں ھورـ کتاب چمشانک

(The Yellow Rain) زردیں ھور
نبشتہ کار: خولیولیامازریس

چمشانک: وھاب ودار بلوچ

بلوچ اسٹوڈنٹس ایکشن کمیٹی

زردیں ھور خولیولیامازریس ءِ ناولے کہ 1988 ءَ ماں ھسپانوی زبان ءَ چاپ ءُ شنگ کنگ بوتگ۔ اے ناول ءِ انگریزی ءَ رجانک ھسپانوی زبان ءِ مزنیں لبزانت مارگریٹ جول کاستہ ءَ کتگ ءُ ھارول پریس ءَ 2003 ءَ چاپءُ شنگ کتگ ءُ اے ناول ءِ اردو رجانک چہ ھمے انگریزی رجانک ءَ زورگ بوتگ ءُ اجمل کمال ءَ رجانک کتگ ءُ 2004 ءَ چاپ شنگ کنگ بوتگ۔

لڑّگ/لڑّ ءُ بوج کنگ تئی زمین ءُ تئی مردم ءُ درچک ءُ داراں تھنا کنت ءُ تھنائی ترا مرگ ءِ مارِشت ءَ دنت۔

چوناھا زردیں ھور یک انچیں جاگھے ءِ سرءَ نبشتہ اِنت کہ اودءَ مردُماں وتی لوگ ، وتی زمین ءُ وتی ڈگار یل داتگ اَنت ءُ دگے جاھے ءَ اتکگ ءُ آباد بوتگ اَنت، اےکتاب لڑّگ ءَ پد زمین ءِ تھنائی ءُ درچک ءُ دارانی یات ءُ لوگانی ھُشکاوگی ءِ بابت ءَ اِنت۔

اے کتاب ءِ تہ ءَ جاگھے ءِ نام اینائی اِنت کہ آ سکّیں سردیں جاگھے کہ اود ءَ ھر ساھت برپ باری اِنت ءُ وش اِنت، بلے اود ءِ مردُماں لَڑتگ ءُ شتگ اَنت۔ اودءَ بس لھتیں پرشتگیں لوگ اَنت ءُ لھتیں کوْھنیں کبر اَنت کہ اے کبر ھما مردُمانی اَنت کہ آھاں وتی زمین ءِ یل دیگ ءُ لڑّگ ءَ را تچگ ءُ نامردی ئے لیک اِتگ کہ نوں آھانی سبزیں ارواہ ماں ھاکانی چیرءَ کنڈ اِنت۔
بلے انگت ءَ مردے ھست اِنت کہ آ اے تھنائیں زمین ءِ سرءُ ءُ پرشتگیں لوگانی تہ ءَ یک مھکمیں لوگے ءِ تہ ءَ نشتگ گوں وپا داریں کچک ئے ھمراہی ءَ، گوں ھمے مرتگینانی ھیال ءَ تھنا اِنت، چوناھا اے مرد ءِ دراھیں مردُم ھمدا کنڈ اَنت، آھی ءِ ماتءُ پِت ،آھیءِ گھار ءُ آھی ءِ مھر بزاں آھی ءِلوگ بانک سبینا ءُ آھی ءِ چک ھم ھمے ھاک ءِ چیرءَ وپتگ اَنت کہ آھانی چمّانی دیم ءَ ھمساھگ آں لَڑ ءُ بار کتگ ءُ ایشان ءَ تھنا یل کتگ۔
نوں اے مرد تھنا اِنت ءُ تھنائیں مردُم مرگ ءِ لوٹوک بنت ءُ اے ھم لوٹ ایت کہ آ بہ مریت۔

چوناھا اے گِدار ءِ تہ ءَ ما گِند ایں کہ وتی ءُ وتی مردُمانی یل دیگ یک نامردی ئے۔ تئی زمیں تُری جنگ ءُ چوپانی آماچ بہ بیت بلے ترا وتی زمین یل دیگی نہ اِنت بلکیں جنگ آسر کنگی اِنت، پرچا کہ وھدے تو زمین ءَ یل دئے گڑا تئی زمین ءَ رمیز وَر اَنت ءُ کُٹّین اَنت۔

یک جاھے ءَ چہ دومی جاھے ءِ روگ ءَ کمّو ساری ترا وتی مردُم ءُ ترا ھما مردُم یات کنگی اَنت کہ نوں آ ھاک ءِ باھوٹ اَنت کہ شمئے لَڑّگ ءَ رند اے مِر اَنت ءُ مرتگیں مردم ءَ مِرَگ ءَ مئیل، پرچا کہ آ مرتگیں مردُم ءَ زندگیں وھد ءَ تئی سرءَ باز امیت داشتگ، آھاں یلہ مہ کن ءُ آھانی کبراں لَگت مہ دئے ءُ وتی زمین ءُ مردُماں یلہ مہ کن پرچا کہ لَڑّگ ءَ رند تئی مردُماں زھیر پتاینت ءُ تئی زمین ءَ زھیر کنت پر تو۔
لڑگ ءَ پیش ماں ھیال نہ کُت
کہ مئے ھمساھگاں زھیر گِر اَنت

:چہ زردیں ھور ءَ
چالو ءُ لارو ءِ لوگ ُڈر اِتگ اَنت ءُ کپتگ اَنت، خوان پرانسکو ءُ آسین ءِ لوگانی دیوار وتی گُڈی سیمسراں سر اَنت۔
بلے منی لوگ کہ درستاں پیر تِریں لوگ اِنت، آ انگت ءَ وتی جاگھ ءَ مھکمیں رنگے ءَ اوشتاتگ، بلے کئے زانت ؟
بوت کنت منی لوگ گھگیری (Resist) بہ کنت!
بوت کنت منی لوگ منی درور ءِ سرءَ عمل کنت ءُ داں گُڈی ءَ ھمود ءَ گوں مھکمی ءَ مِک بیت ءُ روچانی گْوزگ ءُ تھنائی ءِ جھلانکی ءَ گنداں بہ کنت ءُ دوھمی لوگانی تہ ءِ مردمانی لڑ ءُ بار ءَ چم ئے وت بہ گندیت، انچو کہ منی چمّانی دیمءَ منی ھمساھگ آں لڑّ اِت ءُ شت اَنت۔

وھدے کہ آ زمین ءَ یا آ لوگ ءَ کہ مردُم تھنائی ءِ ھوالہ ءَ کن اَنت ءُ رَو اَنت گڑاں آ لوگ ءَ تھنائی میزان میزان ءَ وارت ءُ ھاک جوڑ کنت ءُ پدا ھمے ھاکاں اوں وارت، ما گُشت کن ایں کہ ھشکاوگ ءُ یلائیں ءُ تھنائیں زمین ءَ زمین وارت۔
ھما لوگ کہ آ لوگ ءِ تہ ءَ داں گُڈی مردُم ھمودا اِنت گڑا تھنائی اول سرءَ ھما مرد ءَ وارت رند ءَ پدا تئی زمین ءَ وارت ءُ کُٹین اِیت۔
مردمانی لَڑّگ ءُ روگ ھمے زمین ءَھاک جوڑ کنت ءُ کُش ایت۔

:چہ زردیں ھور ءَ
آ شپ ءَ وھدے منی مات ءَ کہ دروازگ لھم لھم ءَ پچ کُت لھم لھم ءَ وتی پاد ءِ چُلّ ءِ تہ ءَ ایر کت اَنت ءُ من آس ءِ دیم ءَ نشتگ اتاں گوں بے وابیں چمّاں مات ءَ چارگ ءَ لَگ اِتاں، ءُ آ وھد ءَ من ءَ ترس ءَ وتی کبس ءَ نہ کتگ اَت، بازیں مدّتے ءَ پد من انگت وتی مات ءَ را اولی چمّ ءَ پَجّہ آورت۔ آ ھما ساری ایں وڑا اَت کہ منا یات اَت۔ ھما وڑا کہ آ وتی زندگی ءِ تہ ءَ بوتگ اَت۔
آھی ءَ انوں ھم ھما پُچ گْور ءَ اِت اَنت کہ آھیءَ سبینا ءُ منی گھار ءِ مرگ ءَ کمّو رند گْور ءَ داتگ اَت اَنت، مات ءِ سرءَ ھما سریگ اَت کہ آھی ءَ چہ وتی سرءَ ھچبر دور نہ کتگ اَت، نوں آس ءِ دیمءِ ننندگ ءُ ساری ءِ وڑیں ھاموشی ءَ چہ مات ءَ اے ھبر پدّر کت کہ ” من نہ مرتگ آں بلکیں وھد مرتگ۔”

ھما مردُم کہ آ وتی لوگ ءُ وتی زمین ءَ یل دات نہ کن اَنت گڑاں آ مردم مرگ ءَ پد اوں زندگ مان اَنت۔
وتی لوگانی یل دئیگ ءُ وتی جندءِ مردُمانی کبرانی یل کنگ گوں ھما جاھءِ، ھما لوگانی، ھما مردُمانی ءُ ھما زمین ءَ گوں دگابازی ئے ءُ لڑّگ ترا گوستگیں داب ءَ نہ کنت۔

بلوچ اسٹوڈنٹس ایکشن کمیٹی